با صدای اذان از سر سفره بلند شد.
گفتیم: غذات سرد میشه!!!
گفت: نه! میرم نماز، وگرنه غذای روحم سرد میشه ...
( شهید محمود شهبازی )
اونوقت بعضی از ماها... و در درجه اول خود حقیر... اگه وقت داشته باشیم نماز میخونیم، اگه حال داشته باشیم نماز میخونیم، نماز صبح رو با نماز ظهر و عصر میخونیم! کل نمازمون هم دو دقیقه و چهل ثانیه طول میکشه!!! کل تدارکمون واسه نماز هم یه مهر سادست!!! برامون هم مهم نیست وضع لباس هامون چطوره؟! موهامون شونه خورده و مرتبه یا خیر؟! عطر هم که هیچی!!! مگه میخوایم بریم مهمونی؟؟؟!!! آره... هروقت خواستیم بریم مهمونی باید تیپ بزنیم! باید خوشبوترین عطر رو بزنیم! آخه اونجا دخترهای فامیل هم حضور دارن! نکنه یه وقت احساسشون به ما بد بشه؟؟؟!!! آره...وقتی میخوایم بریم پیش خلق خدا، باید شیک باشیم، اما وقتی میخوایم بریم حضور خالق کل هستی، مهم نیست چطور بریم...البته...اگر بریم....
عزیزی که میگی ظاهر مهم نیست، باید با دل نماز بخونی! این یه اصله: ظاهر و باطن از هم تأثیر میگیرن و بر هم تأثیر میذارن...دل هم مهمه، حقیقت انکار ناپذیریه... نماز رو به عربی میخونیم و تموم میشه و انگار یه بار سنگین از دوشمون برداشته شده!!! آیا یه کلمه از این نماز رو هم فهمیدیم؟؟؟؟؟ متوجه شدیم چه گفتیم؟! درک کردیم؟! اکثراً نماز رو رفع تکلیفی میخونیم، اگه نماز خوندی و تغییری توی حال و هوات احساس نکردی، شک کن!!! به نمازت شک کن... بهترین ملاقات آن است که طرفمان بهترین باشد، پس واسه هر 5 تا بهترین ملاقات که روزانه میری، سنگ تموم بذار رفیق...
